ای بر قاتلین شاه کربلا، لعنت لعنت، لعنت لعنت
مخصوصاً بر یزید بی‌حیا، لعنت لعنت، لعنت لعنت
تو دلم یه عمره کینه‌ی یزیده
که خدا بدتر از اون نیافریده
هر موقع لعنشو می‌گم خودِ ارباب
خیلی زود براتِ کربلامو میده
لعنِ انبیاء، لعنِ اولیاء، به این بی‌حیا
بی‌شمار، بی‌شمار، بی‌شمار
لعنتِ خدا به روح باباش، به طرفداراش
بی‌شمار، بی‌شمار، بی‌شمار
لَعن علیٰ عَدُوُّکَ یا حسین...
بر تیراندازان وادی طَف، لعنت لعنت، لعنت لعنت
مخصوصاً حرمله‌ی بی‌شرف، لعنت لعنت، لعنت لعنت
کِی میشه مهدی بیاد که پیش زهرا
اون دو تا رو بسوزونیم تو مدینه
بعد بریم حرمله رو بیرون بیاریم
تیربارونش کنیم که حقّش اینه
دو حرامیو می‌کنیم عذاب
برا خنده‌ی حضرت رباب
بی‌شرف، بی‌شرف، بی‌شرف
لعنتِ تو از هر چی بهتره
شادیِ دل علی‌اصغره
بی‌شرف، بی‌شرف، بی‌شرف
لَعن علیٰ عَدُوُّکَ یا حسین...
بر ابنِ زیاد و شمر و سَنان، لعنت لعنت، لعنت لعنت
بر اشعث و خولی و ساربان، لعنت لعنت، لعنت لعنت
لعن کن قاتلای امام حسینو
این‌جوری مادر ساداتو کمک کن
لعن کن زَجر حروم‌زاده رو امشب
دل حضرت رقیّه رو خنک کن
لعنِتو می‌گم تا خودِ سحر
که رقیّه‌جان می‌کند نظر
بی‌پدر، بی‌پدر، بی‌پدر
گیر بیارمت، روز رجعتت
سیلی می‌زنم من به صورتت
