اگه نداری سپاه، نمرده خواهر تو
منو دو تا پسرام، به جای لشکر تو
شبیه مادرمم، مدافع حرمم
گذشتم از پسرام، می‌گذرم از سرمم
کاملا مرتضی‌ست، روح در این پیکرم
ماده شیر علی، من دختر حیدرم
زینبم من زینبم ...
حکایت پسرام، یه روح در دو بدن
درست شبیه تو و، درست شبیه حسن
کنار بیار دیگه با، دل محمد و عون
بزار فدای توشن، شبیه عابس و جُوْن
لرزه بر دشمنان، اُفتَد از فریاد من
ای به قربان تو، یا اَخا اولاد من
زینبم من زینبم ...
به روی دوش توئه، بلای دشت بلا
بمون که بعد منم، بمونه کرب‌و‌بلا
باید به دستای تو، علم بمونه فقط
نمی‌شه وصف تو کرد، مگر به این دو سه خط
سِر نی در نینوا، می‌ماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا، می‌ماند اگر زینب نبود
