اگر دِینی‌ست بر شیعه علی با خون ادا کرده‌ست
که ما دائم جفا کردیم و او دائم وفا کرده‌ست
علی که رستگارِ عالم از روز ازل بوده‌ست
علی فزتُ و ربِّ الکعبه‌اش را نذر ما کرده‌ست
سرش را تیغ تا اَبرو شکافانده‌ست
امّا باز علی ما را دعا کرده‌ست
علی میزانُ الاعمال است و اعمال مرا خالق
اگر مقبول با شرط قبولِ مرتضی کرده‌ست
خدا را در قلوب منکسر می‌جستم این یعنی
علی خود را میان قلب‌های شیعه جا کرده‌ست
از آن ساعت که جای مصطفی خوابید در بستر
به دنبال شهادت، عمر خود را پایمال کرده‌ست
خدا بود و خدا بود و حضور مرتضی آن شب
علی آن شب به خود در بین محراب اقتدا کرده‌ست
از آن قرآن که بر نِی رفت در صفّین توان فهمید
چرا شمشیر قرآن در شبِ تقدیر وا کرده‌ست
پس از آن ضرب حیدر دید زینب را و دل‌خون شد
یقین دارم نگاهی هم به سمت کربلا کرده‌ست
نشدی جدا زِ خدا علی نه خدا شد از تو جدا علی
تو که‌ای که کار خدا کنی، تو نی‌ای اگر که خدا علی
لکَ لم یکن کفواً احد شده قل هو الله علی مدد
احداً علی، صمداً علی، مددا علی مددا علی
به‌خدا که روزیِ مؤمنین نرسیده از عرق جبین
همه خورده روزی از آن نگین که تو داده‌ای به گدا علی
تو اگر اراده کنی به دَم بخورد زمین و زمان به‌هم
تو اگر اراده کنی هوا نخورَد تکان به‌خدا علی
سر مویی از سگ کوت را بدهم به کاخ معاویه
ابدا علی، ابدا علی، ابدا علی، ابدا علی
تو کریمی و حَسنت کرم، تو حریم و فاطمه‌ات حرم
تو سعادتی و حسینِ توست وسیلةُ السُعدا علی
به مثالِ تو که امیر شد که گلیم او زِ حصیر شد
تو بزرگی و متواضعی تو کجا و شکل ادا علی
به میان آتشِ غم خلیل و کلیم در برِ رود نیل
و میان معرکه جبرئیل مَلک زِ دست، صدا علی
به فدای فاطمه مادرم، به فدای زینب دخترم
پسرم شده است فدا حسین، پدرم شده است فدا علی
