اونیه که هرجایی سنگ تموم میزاره

یه نوکرِ زهرایی اونیه که هرجایی
سنگِ تموم می‌ذاره
با هر قَدَم می‌کوشه، تا یه باری از دوشِ
مادرش برداره

آی نوکرا اگه دوست دارین
تا محبوبِ خداتون باشین
با شور و شوق و عشق و باوَر
دست‌بوسِ مادراتون باشین

هرجا اِراده کرد، مَدَدکارِ مادر شو
مثلِ امام‌حسن، تو هم یارِ مادر شو
دورِ سرش بگرد و پَر بگیر تا عرش و

دوستت دارم مادر
دوستت دارم اِی‌مادر... 

یه نوکرِ زهرایی، اونیه که هرجایی
به فکرِ خودسازیه
عصای دسته واسه، اون‌که مثلِ اَلماسه
مادر ازش راضیه

آی نوکرا اگه دوست دارین
بِینِ سپاهِ حیدر باشین
پس گوشتون به حرفش باشه
خدمتگذارِ مادر باشین

مَرهَمی واسه غُصّه‌های مادر شو
مثلِ اّبوفاضل خاکِ پای مادرشو
دورِ سرش بگرد و پَر بگیر تا عرش و

دوستت دارم مادر
دوستت دارم اِی‌مادر...

یه نوکرِ زهرایی، اونیه که هرجایی
غَرقِ تَوَسّل باشه
مثلِ شهیدا آخر، با نوکریِ مادر
زبون‌زدِ دنیاشه

آی نوکرا اگه دوست دارین
تو جادّه‌ی سعادت باشین
با عشق نگاه کنین مادر رو
تا دائِمُ‌العبادت باشین

عِزّت اگه می‌خوای مُستمندِ مادر شو
مثلِ امام‌حسین دلپسندِ مادر شو
دورِ سرش بگرد و پَر بگیر تا عرش و

دوستت دارم مادر
دوستت دارم اِی‌مادر...