او آقایی که شبا رد می شد از کوچه ما کیسه بدوش کو

اون آقایی که شبا رد می‌شد از کوچه ما کیسه بدوش کو؟
رد پای پر خراش بی خروش کو ؟
اون آقای خرقه بدوش کو ؟

کجاست اون آقا که پینه‌های دستاش مرهم دلای ما بود ؟
نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلای ما بود

میشه یک بار دیگه سر بزنه به خونه‌ی ما
بگیره نشونی از غربت بی نشونه‌ی ما

موهای آقا سپیده، جوونا کیسه رو از آقا بگیرین
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین

جوونا آقا بشین، زنده کنین رسم جوون مردی رو امشب
یتیما منتظرن، زنده کنین شیوه شب گردی رو امشب

یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن
گوش به زنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن

موهای آقا سپیده ، جوونا کیسه رو از آقا بگیرین
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرین
****
حیدر کرار نیم خانه نشینم ولی
جان به فدای جگر سوخته‌ات یا علی

دستای پینه بسته‌ی علی به دنبال منه
خونه نشینی علی آتیش به جونم می‌زنه

تو کول بار عشق من اسم قشنگ علیِ
قافیه‌ی تنگ دلم از دل تنگ علیِ

تو کوچه‌های غربتم نشانی از مولا میدن
اهل محل سلام مو جواب سر بالا میدن

به من میگن علی کیه؟ علی امام عاشقاست
به من میگن علی چیه؟ داغ دل شقایقاست

توی نجف یه خونه بود
که دیواراش کاهگلی بود

اسم صاحب اون خونه
مولای مردا علی بود

نصف شبا بلند میشد
یه کیسه داشت که برمی‌داشت

خرما و نون و خوردنی
هر چی که داشت تو اون میذاشت

راهیِ کوچه‌ها میشد
تا یتیم‌ها رو سیر کنه

تا سفره‌ی خالیشونو
پر از نون و پنیر کنه

شب تا سحر پرسه می‌زد
پس كوچه‌های كوفه رو

تا پر بارون بكنه
باغای بی شكوفه رو

عبادت علی مگه
می‌تونه غیر از این باشه

باید مثل علی بشه
هر كی كه اهل دین باشه

بعد علی كی می‌تونه
محرم راز من بشه

درد دلم رو گوش كنه
تا چاره ساز من بشه

فردا اگه مهدی بیاد
دردا رو درمون می‌كنه

آسمون شهرمونو
ستاره بارون می‌كنه

چشماتو وا كن آقاجون
بال‌های خستمو ببین

منو نیگا كن آقاجون
دل شكستمو ببین

دلت میاد كبوترات
تو حرمت پر نزنن؟

به سایبون دستای
مهربونت سرنزنن؟