امشبی را شَهِ دین در حرمش مهمان است
مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع
عصر فردا بدنش زیر سُمِ اسبان است
مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع
حسین همه عالَم فدایت
حسین دو جهان در عزایت
حسین بر دل داغِ کربلایت
حسین سرت از تن جدا شد
حسین کفنت بوریا شد
حسین خونِ تو خونِ خدا شد
حسین جانم یا اباعبدالله...
پیکرش در دل گودال چرا عُریان است
فاطمه گریان است، فاطمه گریان است
عصر فردا شده و زیر سُمِ اسبان است
فاطمه گریان است، فاطمه گریان است
عجب بدن آشنایی
عجب تنِ در خون رهایی
عجب رأس ذبحِ بِاالقفایی
حسین چه کند خواهر تو
حسین چه شد انگشتر تو
حسین رفتند روی پیکر تو
حسین جانم یا اباعبدالله...
