امام یعنی همه باهم شدن و ما شدن

امام یعنی همه با‌هم شدن و ما شدن
امام یعنی سربلند راهی فردا شدن

قیام یعنی نپذیرفتن ظلم و ستم
قیام یعنی به شکوه کوه و دریا شدن

خواص یعنی حلقه‌ی امام و مردم شدن
خواص یعنی واسه حقّ موج و تلاطم شدن

مردم یعنی جمع شدن دور وجود امام
مردم یعنی رو لب علی تبسّم شدن
****
حسن اگه تو کربلا بود، حسین بود
حسین اگر بعدِ علی بود، حسن بود

صلح حسن شبیه جنگِ حسینه
اینا یه روح بودند که در دو بدن بود

کرب‌و‌بلا هنوز ادامه داره 
جا نمونیم رفیق به هر بهانه

نصرت ما تو دستای امامه
نصرت ما با صاحب‌الزمانه

اللّهم عجّل لولیک الفرج...

حسن، حسن...
****
قاسمم و به رهروان، میرِ عشق
مست مِی مِی‌کده‌ی پیرِ عشق

گفته عمو‌ جانِ من و قامت دلجوی تو
دامِ دلِ دلشدگان حلقه‌ی گیسوی تو

ماهِ هر انجمنم، هم حسین هم حسنم
وارث شیر خدا، یل خیبر‌شکنم

سلسله‌ی عشق را سلسله جنبان علی‌ست
سلسله‌ی عشق چیست؟ موی حسین است و بس

می‌زنم یک‌تنه بر دل لشکر که بگویم 
منم عشق، منم زاده‌ی ابرار

منم قاتل کفّار، منم یار وفادار، منم معتمد یار، منم مثل علمدار، منم لشکر سردار

مِی‌کده‌ی عاشقان، کعبه‌ی مستانِ مست
قبله‌ی دلدادگان کوی حسین است و بس

یا حسن، یا حسن...

نسل حسن شیر شکار می‌کند 
می‌روم و مرگ فرار می‌کند

عطر خوش باد صبا می‌وزد از پیرهنم
آن‌که رُخش مست کند جام و سبو را منم

شور بی‌سابقه‌ام، بر ستم صاعقه‌ام
از عسل شیرین‌تر مرگ در ذائقه‌ام

کارِ بهشتِ خدا در طلبم آرزوست
طالب و مطلوبِ من روی حسین است و بس

سینه‌چاکِ حسنم، پیش حسینم که بگویم: 
منم فاطمه رخسار، منم فاتح پیکار

منم حافظ اسرار، منم شیر جگردار، منم یاور دلدار، منم تشنه‌ی دیدار

منی که با هر نفس کار مسیحا کنم
آن‌چه به من جان دهد بوی حسین است و بس

جان حسن، جان حسن...

یا حسن، یا حسن...
****
حسن شدی که غریبی همیشه ناب بماند
ردّ دو دست اباالفضل روی آب بمانَد

حسن شدی که سؤال غریب کیست در عالم
همیشه بین کوچه و گودال بی‌جواب بمانَد