از یقین محکم‌تر و ناطق‌تر از قرآن حسین
اوّل ایمان حسین و آخر ایمان حسین
سر به نیزه داد امّا تن به ذلّت هیچ‌گاه
کشته شد امّا نشد با کفر هم‌پیمان حسین
گریه بر مظلوم آتش می‌زند بر کاخ ظلم
سال‌ها بوده فقط فرمانده‌ی ایران حسین
آب را بستند بر رویش ولی شد زنده‌تر
زندگی جاری‌ست بس که هست در جریان حسین
اشک اگر گل می‌کند از چشم خیلی قیمتی‌ست
می‌خرد عطر و گلابش را از این دکّان حسین
آن‌قدر که بین روضه رفت و آمد می‌کنیم
اسم ما را می‌نویسد جزو نزدیکان حسین
اشرف اولاد آدم دست ما را هم گرفت
داشته بر دوستانش از قدیم احسان حسین
حسین جان....
هیچ کس پشت و پناهم نیست الّا فاطمه
با حسین جان گفتن من گفته مادر جان حسین
اختیار دفن نوکر با حسین بن علی‌ست
ظلمت قبر مرا که می‌دهد پایان حسین
من به قربان اباالفضلش که پرچم دار اوست
شیر میدانی که داشت بر او اطمینان حسین
*******
باب الحوائج مشکل گشایی
پشت و پناه این روضه‌هایی
آقای ما سینه زنان (یا اباالفضل)۳
عموی صاحب الزّمان (یا اباالفضل)۳
یا کاشف‌الکرب ای آبرودار
ایران ما را خودت نگهدار
دلگرمی این سرزمین (یا اباالفضل)۳
ای زاده‌ی ام البنین (یا اباالفضل)۳
