از بس سخاوتمندی اسمت جواده آقا

از بس سخاوتمندی اسمت جواده آقا
که از سرِ این عالَم لطف بی‌حدت زیاده آقا

رسیدی از راهو خوش درخشیدی تو
به قلبِ بابا امید بخشیدی تو
در این عالم انعکاس خورشیدی تو

که بانیِ لطف و سخایی جانا
شبیه امام رضایی جانا

بابِ مرادِ همه‌یِ عالمِ امکانی
تو ولیعهد و پسرِ حضرت سلطانی

 یا جواد الائمه...

****
رزق همه از دستِ پر مُهرِ تو می‌باره 
بیمه شده دنیای اونکه حرزتو به سینه داره

نگاهم کردی جلا گرفتم آقا
چقدر حاجت از شما گرفتم آقا
من از دستت کربلا گرفتم آقا

همیشه و هرجا کنارم بودی
تو مظهر لطف و سَخا و جودی

بابِ ورودِ حرمِ حضرت سلطانی
تو پسرِ با کَرَمِ حضرت سلطانی

 یا جواد الائمه... 

****

تو جلوه‌ای از نورِ خورشیدی و مهتابی
مشکل‌گشای عالم، تو بابَ الحوائجِ اربابی

بنازم آیینه‌ی علمداریتو
تو گهواره جلوه‌ی علی داری تو
اگرچه طفلی خودت یه سرداری تو

شبیه حسین و حسن می‌خندی 
مبارکه ارباب عجب فرزندی

حال دلم خوبه چقدر با علیِ اصغر
هرکی دوسش داره بگه یا علیِ اصغر

 یا علیِ اصغر...

****

 اسمت حلاوت داره دنیا به تو می‌باله
تو بهترین لیلایی، عشق تو مُحَوّلُ الاحواله

رسیدی از راهو تو بهار آوردی
هوای عشقو به این دیار آوردی
چه شور مستانه‌ای به بار آوردی

بهشتو زمینو بهم آوردی
برای دل ما حرم آوردی

حال دلم خوبه چقدر با اباعبدالله
نبضِ دلم میگه فقط یا اباعبدالله

 یا اباعبدالله...