از اول به جز هم کسی نداشتیم

از اوّل به جز هم کسی نداشتیم 
چه قول و قراری با هم گذاشتیم

قرار بود قرارِ هم باشیم دچار هم باشیم، 
تو سختیای زندگی کنار هم باشیم
قرار بود که هر دوتای ما تا آخر دنیا 
قدم قدم بریم و هم قطار هم باشیم

مگه تو نبودی می‌گفتی که همیشه طاقت می‌آرم
مگه تو نبودی می‌گفتی محاله که تنهات بذارم؟

(خانوم من غریبم)۲

چقدر این غریبی حساب نداره
توو این شهر سلامم جواب نداره

می‌بینی شدم غریب امّا امید من تنها
بمون صدای پر محبّته توئه زهرا
می‌بینی چه تاریکه دنیا می‌لرزه زانوهام
برای دلخوشی من بازم پاشو از جا

جون علی پاشو که بغضم راه صدامو بند آورده 
جون علی پاشو تا زینب از این غم و غصّه نمرده

(خانوم من غریبم)۲