ارتش حسین به خط، یل اصحاب اومد
یک قدم عقب‌تر از خود ارباب اومد
دلبرِ دلبرا اباالفضل
بزرگِ نوکرا اباالفضل
چه اصیله نسبش، چه قشنگه لقبش
علویه غضبش، حسنیه ادبش
یا حسینه رو لبش
عَلم‌کشا سینه سپر کردن
رجزها رو حماسی‌تر کردن
میون‌دارای کربلا امشب
اهل حرم رو باخبر کردن
ای اهل حرم میر و علمدار خوش آمد
علمدار خوش آمد، علمدار خوش آمد
سقّای حسین سیّد و سالار خوش آمد
علمدار خوش آمد، علمدار خوش آمد
عشق تو نمی‌شناسه، شیعه و ارمنی
هر کسی که می‌شناسم میگه عشق منی
من بی‌تو دنیا رو نمی‌خوام
جنّت‌ُالاعلیٰ رو نمی‌خوام
دلبرِ دلبرا اباالفضل
بزرگِ نوکرا اباالفضل
عابد و شاها حَشمت، سرا زیر قدمت
بنویس از کرمت، که بیام باز حَرمت
به‌خدا دوست دارمت
ماهِ عشیره‌ای درخشانی
ساقیِ کربلا چه عنوانی
به قول پیرغلاما باید گفت
تو شیرِ سرخِ عربستانی
ای اهل حرم میر و علمدار خوش آمد
علمدار خوش آمد، علمدار خوش آمد
سقّای حسین سیّد و سالار خوش آمد
علمدار خوش آمد، علمدار خوش آمد
