صدای اذون میاد بازم توی کوچه‌ها
یکی می‌گه از تُو عرش: "قَد قُتِلَ المُرتَضیٰ"
علی مظلومه
اونی که غربتش همیشه معلومه
دنیای بی علی به ظلم محکومه
علی مظلومه
آه و واویلا
مولا بِره یتیم می‌شه این دنیا
موهاش سفیده از غصّه‌ی زهرا
آه و واویلا
اون‌که برا مَردم غصّه می‌خورد
اشکِ یتیم اشکش رو درآورد
واسه فقیر نون و خرما می‌بُرد
مظلوم حیدر
از این به بعد شیعه یتیم می‌شه
دل غرقِ این حزن عظیم می‌شه
حال و روز دنیا وخیم می‌شه
مظلوم حیدر
وای، مظلوم آقام حیدر...
*****
(دیگر رسید لحظه‌ی فردای بی علی
اینَک شما و وحشتِ دنیای بی علی)
