نجابت، اصالت، شرافت، رقیه

نجابت، اصالت، شرافت، رقیه
یگانه است از حیث عفّت رقیه
عزیز است در اوج عزّت رقیه
جلیله است و دارد جلالت رقیه
بوَد رحمت بی‌نهایت رقیه

یا رقیه رقیه رقیه...
****
لب او عسل‌ نوش عباس و اکبر
دلش مست و مدهوش عباس و اکبر
مقرّش در آغوش عباس و اکبر
از آن شد قلمدوش عباس و اکبر
که باشد همای سعادت رقیه

یا رقیه رقیه رقیه...
****
از او نور دارد فلق در حقیقت
طُفیلش بوَد ما خلق در حقیقت 
به تن داده ذکرش رَمَق در حقیقت
کجا می‌روید اهل حق در حقیقت
به طفلی‌ست، پیرِ طریقت رقیه 

یا رقیه رقیه رقیه...
****
موقّر، مکرّم، معظّم، مؤدّب 
به درگاه ذات الهی مقرّب
ندیدم کنارش کسی را معذّب 
روی دامن اُمّ کلثوم و زینب 
نشسته است بر تخت عصمت رقیه

یا رقیه رقیه رقیه...