ابر بر اشک عزادار حسین

علی علی، شبه پیغمبر
عرشو بر رونق بازار حسین می‌نازد 
فرش بر جلوه‌ی رخسار حسین می‌نازد 
ابر بر اشک عزادار حسین می‌نازد 
قبر شش گوشه به زوار حسین می‌نازد
کربلا هم به علمدار حسین می‌نازد 
دل که باشد تهی از مهر و محبت دل نیست
به خدا محفل بی ذکر حسین محفل نیست
هرکه دیوانه‌ی مولا نَبُوَد آدم نیست
به خدایی خدا، به زمین کربلا 
علم عشق بلند است و علمدار منم 
حسین آقام، کربلا داری 
آنچه خوبان همه دارن تو یکجا داری
بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا 
بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا 
تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده 
تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا 
کاروان عمر ما منزل به منزل می‌رود
منزل اول حسین و منزل آخر حسین