
آی همه عالم شبِ حسینه خوشبهحال اون که تو بینالحرمینه بهخدا مستِ مستم مِی کوثر به دستم چی میخوام بهتر از این سرِ سفرهت نشستم اونور دنیا هم باشه کربلا به عشق دیدنش میام به والله اباعبدالله... دل که شد خرسند، چیز دیگریست چهره با لبخند، چیز دیگریست تا که کام عشق را شیرین کنی بوسهای چون قند چیز دیگریست من اسیر تیغ اَبرویم ولی آنچه دل را کَند، چیز دیگریست حرف بسیار است امّا موی دوست موقع سوگند، چیز دیگریست نخل، تنها هم ثمر دارد ولی میوهی پیوند، چیز دیگریست نیست فرقی بین فرزندان ولی اوّلین فرزند چیز دیگریست اوّلین دلبندِ ارباب آمده علّت لبخند ارباب آمده رود نه از راه دریا آمده آسمان نه عرش اعلی آمده من نوشتم ماه امشب سر زده تو بگو خورشیدِ فردا آمده طاق کسری بر خودش لرزید و گفت باز پیغمبر به دنیا آمده چون که صد آمد نود هم پیش ماست پس بگو امشب مسیحا آمده خواب او را هم نمیبیند کسی بس که او مانند رویا آمده آی مجنون! کوریِ چشم حسود کف بزن فرزند لیلا آمده حُسن دلخواهِ بنیهاشم رسید دوّمین ماه بنیهاشم رسید شبِ جوونِ اربابمونه مردونه یا علی بگه هر کی میتونه اومده عشقِ مولا، اومده ماهِ زهرا شده مجنون هلاکِ پسر اُمِّ لیلا ذکر علی علی رگِ خوابمه مثل جوونیای اربابمه علیاکبر علیاکبر... آن که از نامش دوا برداشته نسخهی خود را به جا برداشته من یقین دارم که خاک کربلا از مزار او شفا برداشته نه فقط حُسنش حجاز و کوفه را سرزمین شام را برداشته تیر مژگانش خطا هرگز نکرد چون کمانش را خدا برداشته در رگ او خون مولا میدود از عموی خود وفا برداشته کمتر از یک لشکر آید در مصاف دشمنِ او را هوا برداشته در دلِ لشکر زده در کربلا کوفه را بانگ عزا برداشته ای علمدارِ علمدارِ حسین نیست مدح تو به جز کارِ حسین میگه اباالفضل میون لشکر اللهاکبر به قد و بالای اکبر همیشه جنگو بُرده، تیغشو هر کی خورده یه ساعت بعد ضربش تازه فهمیده مُرده اگه میخوای کربلا دل دل نکن دامن اکبرو بگیر ول نکن اباعبدالله... بی تو هر قدّیس، شیطان میشود با تو نصرانی، مسلمان میشود روز محشر با پیمبر برنخیز بِینتان جبریل حیران میشود معتقد هستم که با چشم تو هم عالمِ ایجاد، سلمان میشود گوشه چشمت نه، لبی هم تر کنی هر ستون، انگور باران میشود میوهی عمر پدر آهستهتر دارد اربابم هراسان میشود **** من نگویم مرو ای ماه برو لیک قدری بر من راه برو گفت در پشت سر بابای تو ای به قربان قد و بالای تو