آنکه درک ما به قدرش تا ابد نمی‌رسد اوست
آن که با نبی شنیده قُل هو اللهُ اَحَد اوست
در مقام او همین بس که خدا چنین نوشته
اولین نفر که وارد به بهشت می‌شود اوست
نرسد کسی به کمالِ او
به شکوه او، به جلالِ او
دل ما خوش است به خیال او
که رسد دَمی به وصال او
از ازل به تو سپرده مرتضی لوح و قلم را
سرِ سفره‌ی تو آموخت حسن آداب کَرَم را
ای که در برابرِ ظلم یک تنه قیام کردی
و حسین دیده تنها به زمین زدی ستم را
به فدای آن اقتدار تو
همه حجات تو، هم وقار تو
آن اراده‌ی استوار تو
خطبه‌ات شده ذوالفقارِ تو
شور ما شعور ما زهرا
ظلمتیم و نور ما زهرا
افتخار اهلِ بیتی ای
مادرِ غیورِ ما زهرا
طاهره زهرا، مطهّره زهرا
جانم ای اولیا مُخَد‌ّشرِه زهرا
امّنا زهرا
و بِکُّم یُنَزِّلُ الغَیث، نفست دلیلِ باران
و به دست توست چشمِ همه‌ی امیدواران
نه فقط نبی بگوید همه عمر مدحِ زهرا
که خداست کرده نازل به بهانه‌ی تو قرآن
عطر جنّت است در سجود تو
در قیام تو، در قعود تو
جانِ این جهان از وجود تو
عالَمی نبود در نبودِ تو
بهترین کلامِ ما زهرا
مقصدِ سلامِ ما زهرا
نوکر حسین هستیم و
مادرِ امامِ ما زهرا
از ازل زهرا، الَی الاَبَد زهرا
گفته هر جا یا علی مدد زهرا
امّنا زهرا
