آن که دائم هوس سوختن ما می کرد

آن که دائم هوس سوختن ما می کرد ...
کاش می آمد و از دور تماشا می کرد ...
فال من یوسف گم گشته اگر می آمد ...
با دل مرده ی من کار مسیحا می کرد...
گرچه پرونده ی اعمال سیاهی دارم ...
کاش می آمد و با این همه امضا می کرد ...
من اگر منتظر واقعه ی او بودم ...
کی قرار دل ما امشب و فردا می کرد ...
کاش می آمد و یک شب وسط سینه زنی ...
در عزای پدرش ناحیه نجوا می کرد ...
شب هشتم وسط روضه ی اربا اربا ...
گریه بر تشنگی اکبر لیلا می کرد ...
من یقین دارم اگر کرب و بلا داشت حضور ...
بر سر نعش علی یاری بابا می کرد ...
یا که در هلهله ی آن همه نامحرم رذل ...
 مهدی ما کمک زینب کبری می کرد ...
بیا و بال و پر بسته مرا وا کن ...
بیا و پر زدنم را کمی تماشا کن ...
بیا و راهی جبهه نما مرا بابا ...
بیا جیره ی جنگی من مهیا کن ...
بیا بسیجی خود را به جبهه کن اعزام ...
بیا و اذن جهاد مرا تو امضا کن ...
نوشت نام قشنگی به روی سربندم ...
نظر ز مهر و محبت به نام زهرا کن ...
کنار پیکر من آمدی اگر بابا ...
به حال خویش نما رحمی و مدارا کن ...
ز بین آن همه زخمی که بر تنم آمد ...
برای بوسه ی خود ای پدر رهی وا کن ...
برای بردن جسمم به روی دار الحرب ...
عبای هاشمی خود را مهیا کن ...
گاهی همه به دور پسر جمع می شوند ...
گاهی همه به دور پدر جمع می شوند ...
این ها که دست و پای علی را گرفته اند ...
هشتاد و چهار فاطمه سرجمع می شوند ...
وقتی میان خیمه نشسته ، نشسته اند ...
وقتی که می رود دم در ، جمع می شوند ...
گیسوی خیمه ها همه آشفته می شود ...
دور و برش که چند نفر جمع می شوند ...
وای از علی عقابش اگر اشتباه رفت ...
وای از حسین دورش اگر جمع می شوند ...
پاشو ای عمرم تا جون نداده بابا ...
جلوی چشمام پرپر نزن رو خاکا ...
صورت به صورتت می ذارم اما آروم نمیشم بابا ...
تازه جوون من شد پهلوت شبیه زهرا ...
کنار پیکر تو من حیرونم ...
چه جور تورو به خیمه برگردونم عزیز جونم ...