آخرش یه روزی از عشق تو می‌میرم

آخرش یه روزی از عشق تو می‌میرم 
من امام حسینی‌ام همینه تقدیرم
با امام رضا میای تو خونه‌ی قبرم 
آخرین روضه‌ی خونگیمو می‌گیرم

حسرت می‌خورم که پای عَلم 
کم سینه زدم، کم گریه کردم
حسرت می‌خورم از این‌ که چرا 
دور از کربلا کم گریه کردم 

کاش بیشتر به روضه رفته بودم
یه یا حسین بیشتر گفته بودم 

جانم امام حسین جانم...

مرگ و زندگیِ عاشقای تو خاصه 
احتضار و اون دقیقه‌ها که حسّاسه
ندارم دل‌نگرونی وقتی می‌بینم
سر من رو دامن حضرت عباسه

می‌میرم من از شوق اربعین 
جز عشقت ببین چیزی ندارم 
کاشکی کربلا، تو ایوون طلا 
یا پایینِ پا باشه مزارم

اَشهد من یه روزی میشه آخر
نوحه‌ی یا حسین غریبِ مادر
****
یا حسین غریبِ مادر تویی ارباب دل من
یه گوشه چشم تو بسّه واسه حلّ مشکل من

یَلِ کربلا اباالفضل، قربون اون قدّ و بالات 
فدای چشمای مستت، فدای خشکیِ لب‌هات

آه اباالفضل اباالفضل اباالفضل...
****
پاشو برگرد خیمه ای کس‌ و کارم 
منو تنها نگذار ای علمدارم 

آب به خیمه نرسید فدای سرت
حسین قامتش خمید فدای سرت
****
غروبِ قتلگاه و داغِ زینب 
دیر برسی میرن سراغ زینب 
میونِ نامحرما ظهر فردا 
چه‌جور بشه سوار ناقه زینب؟
****
بی‌مَحمل بردنم 
دستای بسته چهل منزل بردنم
چندتا بی‌مُروّت قاتل بردنم