ای مادرم کنیز و بابای من غلامت

ای مادرم کنیز و بابای من غلامت
ای مادر اباالفضل عالم فدای نامت

با نام عباست خیلی گره وا شد
تا نذر تو کردم دردم مداوا شد
خالی نمیمونه هیچ سائلی دستش
تا سفره بی بی اُمّ البنین هستش

تو دلبندی تو فرزندی
داری که ماه آسمون لقب داره

ماشاالله، بر تو مادر
از بس که بچه شیر تو ادب داره

یا سیدی اباالفضل

****

عباس پهلوانت سقای کربلا شد
لب تشنه در شریعه دستش ز تن جدا شد

شرمندگی می‌ریخت از اشک عباست
تا حرمله زد تیر بر مشک عباست
بر فرق بشکسته وقتی عمود آمد
عباس تو از زین با سر فرود آمد

دریا دریا صحرا صحرا
می‌آمد از شریعه عطر بوی یاس
در آن صحرا بوی زهرا
می‌آمد از کنار پیکر عباس

یا سیدی ابالفضل