دیوانه‌ی خموش به عاقل برابر است

دیوانه‌ی خموش به عاقل برابر است
دریای آرمیده به ساحل برابر است

در وصل و هجر سوختگان گریه می‌کنند
از بهر شمع خلوت و محفل برابر است

دست از طلب مدار که دارد طریق عشق
از پا فتادنی که به منزل برابر است

گردی که خیزد از قدم رهروان عشق
با سرمه‌ی سیاهی منزل برابر است

دلگیر نیستم که دل از دست داده‌ام
دلجویی حبیب به صد دل برابر است

صائب ز دل به دیده‌ی خون‌بار صبح کن
یک قطره اشک گرم به صد دل برابر است