مولای جنّ و إنس و ولّی خدا، علی است

مولای جنّ و إنس و ولّی خدا، علی است
بعد از نبیّ به کل جهان پیشوا علی است

برکُنه کبریایی او کی رسد خرد؟
زیرا که مُحرِم حرم کبریا علی است

لوح و قلم قضا و قدر عرش و فرش را
زینت‌فزای مسند طرح و بنا علی است

از لُجِّه عدم به سوی ساحل قدم
کشتی خلق را به خدا ناخدا علی است

بر دیده جلال خداوند ذوالجلال
کم گفته‌ام بگویم اگر طوطیا علی است

دست خدا، لسان خدا، صورت خدا
سر تا به پا خداست زخدا کی جدا علی است؟

گر‌‌ دانیش یَدُالله بالقَطعِ و الیقین
رزّاق خلق جمله زشاه و گدا علی است

هم لایق أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ
هم در خور جواب و قالوا بلی علی است

هم آنکه از خلیل تمنا کند خدا
هم آنکه بر ذبیح فرستد فدا علی است

از ذات اقدس آنکه تجلی کند به طور
واز نخل طور آنکه برارد صدا علی است

سالار اتقیا و خداوند اصفیا
سلطان اوصیا و شه اولیا علی است

در إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اللّٰه بقول حق
مولا علی، امام علی، مقتدا علی است

سرتاسر کلام خدا را چو بنگری
طاها علی و طور علی هَل اَتی علی است

هادی گمرهان همه خضراست و خضر را
هادی علی دلیل علی رهنما علی است

روح القُدُس که مبدا فیض دوعالم است
فیّاض او زمنبع جود و سخا علی است

در بزم قُرب حق که پیمبر مقرب است
بالا نشین مسند عِزّ و علا علی است

ممدوح را چه حد که زند دم ز مدح او
ممدوح ذات ایزد جل و علا علی است