سامرا غوغا.. شور عاشورا.. جِلوه گشته در عزايِ، روح خوش عهدي در غم بابا.. آه و واويلا.. شد سيه پوش و عزادار، حضرت مهدي ربيع الاول است و دل، دارد عزاي سَروَري شعله به دلها ميزند، غم امام عسكري عزاي شمسِ ولا، دلم به غم مبتلا، سامره شد كربلا واويلا حسن غريب مادر ********** شافع محشر.. در رهِ داور.. با لبِ تشنه سپرده، جان به جانانش زنده گرديده.. بر همه عالَم.. روضههاي، جانگداز جدّ عطشانش بهر امام عسكري، عزا گرفته عالمين ولي امان ز روضهي،عطش و غربت حسين كنم از آن محنت ياد، با لبِ تشنه جان داد، به خاك مقتل افتاد واويلا حسن غريب مادر **********