ما به عنوان ملت ایران و به عنوان یک ملت مسلمان، ارتباطمان با کتاب، ارتباط بنیانی و عمیق و کهن است. ما امروز و دیروز با مقولهی کتاب آشنا نشدهایم. در کشور ما، به خصوص بعد از انتشار اسلام، کتابخانههای عظیم، مجموعههای علمی، مکتوبات با ارزش، یک سابقهی کهن تاریخی دارد. ما ملتی هستیم که با کتاب خیلی سابقه داریم؛ در طول قرنهای متمادی با کتاب انس داشتهایم. البته آن روزها دسترسی به کتاب آسان نبود. استنتاخ کتابهای خطی دشوار بود، اما در عین حال کسانی که اهل بودند، شایسته برای استفادهی از کتاب بودند، چه مجاهدتها میکردند. خواندهایم و مکرر شنیدهایم که کسانی به یک کتاب احتیاج داشتند، دارندهی کتاب بخل میورزیده و نمیداده است؛ بعد با التماس، با زحمت، یک شب، دو شب این کتاب را امانت گرفتند، شب و روز نخوابیدند، استراحت نکردند، برای اینکه این کتاب را استنتاخ کنند و یک نسخهی آن را در اختیار خودشان داشته باشند. از این قبیل فراوان است. امروز این موانع برطرف شده است. پیشرفت علم، تولید کتاب، تکثیر کتاب، انتشار کتاب را آسان کرده. ما امروز بایستی با توجه به این سابقهی کهن، جایگاه خودمان را در نشر کتاب، در استفادهی از کتاب، بالا ببریم.