خودسازی اخلاقی و خودسازی علمی

عزیزان من! خودتان را مجهّز کنید، خودتان را آماده کنید؛ هم از لحاظ آمادگی علمی و فنّی، هم از لحاظ آمادگی سازمانی و انضباطی، و هم از لحاظ آمادگی ایمانی و عقیدتی و روحی که این پشتوانه‌ی همه‌ی آن‌ها است. دلتان را در این راه با خدا همراه کنید. کشور شما کشور بزرگی است، کشور بااهمّیّتی است، کشور باعظمتی است؛ ملّت شما ملّت هوشمند و شجاع و مقتدری است -این حرفی نیست که ما بزنیم؛ امروز همه‌ی دنیا آن‌کسانی که آشنا هستند و حاضرند سخن بگویند، این سخن را علناً می‌گویند و دشمنان هم که حاضر نیستند صریحاً اعتراف کنند، در دلْ این را قبول دارند و عقیده‌ی آن‌ها در موارد بسیاری آشکار می‌شود و به گوش ما می‌رسد- این کشور به‌خاطر استقلال، به‌خاطر ایمان، به‌خاطر اعتقاد به اسلام، به‌خاطر اعتقاد به حاکمیّت دین خدا در زمین و در جامعه، به‌خاطر ارزش‌های والایی که در نظر دارد، یک جبهه‌ی بزرگی هم از دشمنان دارد که این‌ها دائم مشغولند. البتّه نزدیک به چهل سال است که مشغول حمله کردن و یقیناً ناکام شدنند؛ تا امروز ناکام شده‌اند، بعد از این هم به توفیق الهی ناکام خواهند شد. شما در این ناکام‌سازیِ دشمن باید به‌معنای‌واقعی‌کلمه نقش ایفا کنید؛ پس باید خودتان را بسازید. من از استادان محترم، از روحانیّون محترم که با این دل‌های پاک، با این جوان‌های عزیز سروکار دارند، جدّاً می‌خواهم که تمام توان خود را صرف کنند برای اینکه تجربه‌های خود، آمادگی‌های معنوی و علمی و روحی خود را به این جوان‌های عزیز منتقل کنند.