گلچین زمینه

رسیده دم آخر، سوخته چادر مادر

ای علمدار

زمين و زمون بي‌تاب و مضطر

یا زهرا، جان‌پناه من

ناله نزن، آه مکش، از غمِ تو، غمگینم

حوریۀ بیتِ علی، چه آمده بر سر تو

ای صدّیقۀ کبری، انسیۀ حوراء

آسمون تاریکه، کوچمون باریکه

ای شهید زَهرِ اَعدا

ای گل فاطمه بنده حق نهاد

یا سیدی ابن الرّضا...

زِ لطف آقا امام رضا،به اشک جاریِ از دو عین

نام تو شده ذکر دل همه یا جواد الائمه یا مولا

ای سلام ما بر تو یا مولا

جواد الائمه عزیز فاطمه

السلام ای کعبه ی جود و سخا

شاه مُلک ِ قضا ادرکنی

آه و واویلا صد آه و واویلا

میزد جوون امام رضا میون حجره دست و پا

جوون امام رضایی

باطن و ظاهر، بر دلم ناظر

ای عزیز زهرا یا باقرَالعلوم

جانم فدای تو ای نورِ نَیِّرِین

قسم به علم حضرت باقر مارو اهل دانش و تقوی کن

ای سورهٔ نور و قدر و اِی قل هو اللهُ احد

یا باقر آل عبا

از غم دیرینه ای

آه...به فدای آه باقرالعلوم

دلم در مدینه زائر شد

با سر می‌آورم، این دست را که در بَرِ دلبر می‌آورم

رسیدم به غم خانه‌ات، دلم گشته هم‌خانه‌ات

یا قتیل العبرات، حسین

از دست من، کاری دیگه بر نمی‌آد آقا

کاروان از راه، می‌رسه امشب

روزام، مثه شبام تیره و تاره

بازم شبِ زینبه و، دخیل این درم

فاصله دارم از تو، دلم داره می‌لرزه

یادگارِ حسنی، تو امیدِ حرمی

گریه کن، که دیگه پلکات وا نشد

برو از پیش من امّا خیلی آهسته آهسته

برو، پسرِ حسین، دست علی به همراته

دلشوره دارم زیاد

عشق حسین تو خونمهذکرش رو لب مهمونمه

بعد از بابا، از این دنیا، (دلم خونه) 3

قاسمم، پسرِ حسنم

ای طفلِ، بی شیرم، لالایی، لالایی

داری میری، نفس من، میره

بمبی که سوز عشق تو در جان ما گذاشت

توی حرم مصیبته آبه

داری میری، پیش چشمام، (برادر جان) 3

روی دارالعماره، اشکِ چشمام می‌باره

ای بی‌کفن، دور از وطن

صدای گریه می‌رسه، اینجا که وایسادیم کجاست

چشات خونه دلم خونه

ای همه جا، روی لبم نام تو

سالار من، دلدار من

از حرمِ فاطمه، تا حرمِ کربلا

دیگه شدی، تنها

حلقۀ آن در شدنم آرزوست

بچه شیرِ لشگرم شده، قاسم

بخواب آروم روي دستم، همه بودم همه هستم

اي رخ تو، ماه شبِ، تار من

اي باوفا يا رباب، اي باحيا يا رباب

اي تشنه، كنارِ دريا

برخيز و اي علمدار، بار دگر علم زن

ماه مني ماه مني ماه من

فردا، آتیش توی آه زینبه

بی‌همگان به سر شود، بی‌تو به سر نمی‌شود

کشته‌ی بین دو نهر آب

ببین آسمونا برات خون میباره

کشته‌ی بین دو نهر آب

بیا که نامسلمونا، منو زدن

نور سرخ بی‌حدِ زینب گنبد زینب

کشته‌ی بین دو نهر آب

بخوانم روز و شب به آوای ولا

اگر چه خارمو در گلشن توام

یا من اسمه دوا و ذکره شفا

داره دو عالم رنگ و بوی کربلا

فدای سوز نینوایت، فدای اشگ بچه‌هایت

شهید روز عاشورا یابن الحیدر گل زهرا

نگاهی کن حال و هوای این گداتو

گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما

خیمه شد برپا دل‌شوره افتاده، تو دلِ دخترِ زهرا

شبی که من جا موندم و وجودمو ماتم گرفت

تو خیمه هنوز من سر لشگرتم

از زیر پلکای پر خون دیدم دویدی تو میدون

من بمیرم خاکی شده سر تا پات

شراره بی آبی سوزنده لباتو

شهیدم کاکلش در خون غلطونه

از عشق لبریزی از نور سرشاری

کنار علقمه محشر به پا شد

میون شعله‌ ها آه یکی میزد صدا آه

رسیده با قد خم، هلال ماه ماتم

مسلمِ توأم، اسیر شهر بی‌وفا

دوباره فصل غم شد، نوبت محتشم شد

دل تپش به تپش، جان قدم به قدم

گمان نمى‌كردم، دوباره برگردى

ز جان گذشته‌هایت شدند عاقبت به خیر

نگاهی بنداز تو میدون، ببین شده غوغا عمه

ارث مرتضی است، غیرت حسن

علی اصغرم، مرو آخرین نور چشم ترم

داری میری تو از خیمه‌ها، با رفتنت خمیده قدم

نفسی امون نمیدن، برسه به خیمه آبی

قدری آهسته، ای جان خواهر

گلچین کردند، عاشقان را

من و این همه غم ارباب ارباب

باید قلبم برا تو حرم باشه

اشگ تو چشمام، دل پر درده

با بیرق سیاه راه افتادم، با گریه و آه راه افتادم

بازم غرقِ اشکم با آه و حسرت

به فدای تو، دو تا دسته گلام

بسم الله و بالله

رسیدم به غم خانه‌ات، دلم گشته هم‌خانه‌ات

نوۀ یل خیبر اومده، یه نفر نه، یه لشگر اومده

رسیدم به غم خانه‌ات، دلم گشته هم خانه‌ات

لالالالا گلم لالا، لالالالا بهارم

نمی‎تونم که تحمل بکنم

آب به لب‌های تو رو زده، موج به پای تو زانو زده

عمودِ خیمۀ حرم، برادرم عباس

جانِ زینب، حرف جدایی رو نزن

شب اوّل عزا، خوده صاحب عزا، دم در با قد خمه

هوای محرّم رو دوست داریم

من اومدم تو این غبار، من اومدم به این دیار

روضه سر بسته‌تر بهتره

یه روسیاه برگشته، با یه نگاه برگشته

نشد سپرت باشم عمو

هَل مِن مبارز، یَا أیُّهَا النّاس

شمع یک سالگی‌تو من سرِ قبرت می‌ذارم

فنادا بصوتِ الحزین ولدی ولدی

یه دست به عنانِ ذوالجناح، یه دستِ بابا بر کمره

دلشوره دارم زیاد چی به سر ما میاد

نفرین به زمونه

همین‌جا ، همین خاک

اگه الان نرم میدون

همه تنت زخمی شده

این بچه، جان ربابه برادر

برا خداحافظی اومدی علی

برو همه، چشم انتظارت نشستن

حسین من کجا میری بدون خواهر

یه جون دارم اونم فدا،یه یار جونی میکنم

ای قبله ی دل ، کعبه ی جان ، عشق من آقا

باز آتیش غم، توی دلم شعله کشیده

شب های خرابه چِقَدَر خاموش و سرده

امشب اومدم با مدد از، حضرت زهرا

هم هستی عموی من و هم، پیر مرادم

از کرب و بلا دل میپره سمت مدینه

من مادرم و هستیمو پای تو میریزم

بر چشم تو غیر از خدا نیست هراسی

روضه خون مَشکِت شده بارون نگاهم

بابا با پای پر ورم دردسر حرمم

ای وای مادر رمق نمونده تو دستاش

میرسه روز وصال من میزنم پر و بال

مونده نفس تو سینع ی پر خونم

ماه داره گریه میکنه برای علی

من علیم با این که حق با من

دنیا چقدر قشنگه با تو همیشه مادر

تو رو قسم به این اشکام

یاس قد کون ای یار علی

پاشو ای آروم جونه علی

غم تو منو میکشه زهرا

فضه واست بمیره که پر خون چادرت

کجاست مادر ما نداریم دیگه طاقت اسما

جلوه‌ ی ماه السلام

تو چشمام اشکام میلرزه

چشماتو وا کن حالم خرابه

آتیش فراهمه هیزم فرا همه

پیکرت روی خاک مانده بی پیرهن

نبینم یارو یاوری نداری

تو دل آتیش میرم عزم خطر میکنم

آسمون تاریکه کوچمون باریکه

جان جان جانان جان

بسم الله النورا نور علی نور

اشکام دونه دونه میرزه روی گونه

تو حرمت خدایی دل آرومه

گرفته قلب شیعه برا دخت موسی بن جعفر

داره میباره چشای من

ماه محرم شدو بوى غم و اندوه مياد

وقت داغه زینبه یا حسینش رو لبه

شب عاشقیم کامله با اومدنت

شبیه صاعقه، صف به صف یل به یل

اهل حرم بیارید عود و گلاب و قرآن

امید حرم میر و سقا

امشب همه افلاكيا

شب شام غریبون

این دم آخری چه بی بال و پری

کجاست مادره ما

به تو خیلی بدهکارم

پشت در خونمون پر هیزمه

شب من تاریکه و سرده

مادر شدی مثل خزون

بیا بشین کنارم علی مهربونم

بازم عزا گرفته شهر

سایه‌ ت رو سرم پهنه

فاطمه خانوم پاشو علی رو شاد کن

زهرا بلند شو باز چشاتو واکن

سایتو نگیر از سرم بمون زهرا

سه ماه که چشامو

مادر دنیا فاطمه

نشستم ببینم چی میگی با حیدر

گریه میکنم برای غمت مادر