بنی فاطمه محرم99

تو دلم تو وجودمو آب و گلم

سلام به پرچم و علمت

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود

اشک مهتاب چکید ماه بر چهره شب می تابید

رمق نداره پاهام اومدی پیشم بابام خرابه شد روشنو

گفتم به خود یا که خبر از ما نداری

به جستجوی که باشم بجز خدای حسین

سلام الله علی زینب و ما ادراک ما زینب

تک و تنها رفته عمو جونم

بی قرارم و فقط میخوام برم حرم

غیر عشق تو میخوام هر عشقی رو خاک کنم

مولا حسن جان آرام جان حضرت زهرا حسن جان

من قطره تو دریا دریا منو دریاب

هم پریشان حسینم هم پریشان حسن

صدام که کردی یهو دلم ریخت

من قطره تو دریا،دریا منو دریاب

دشت کربلا پر از شمیم مجتبی

به میدان میشود عازم

یه روز قطره میشه بارون

طپش طپش زدن قلب ما حسین حسین

ای طفل بی زبونم علی درد و بلات به جونم علی

من به تو امیدوارم ای حسین فاطمه

چون تو ای لاله در این دشت گلی پرپر نیست

حیف از این سرو رعنا حیف از این قد و بالا

بیابان بلا آیینه محشر

راه افتاده سمت دریا

روی خاک صحرا

درمان درد بی دوا باب الحوائج

منم گدای اون مردی که آقای همه مرداس

چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت

این سحر تاریکه ای خدا وقتی که

ای رحمت خدا سلطان کربلا

الهی عظم البلا الهی برح الخفا

اینکه از غم تو پیرم

همه جا کربلا همه جا نینوا

نینوا هوای بارون داره

کرم حسین علم حسین

جان هر شیعه به قربان اباعبدالله

همره اهل حرم خون خدا رسیده به کربلا

غبار دشت بالا رفت و میشد کاروانی آن میان پیدا

وقتی میره از دلم صبر و طاقت

خدا رحمتش کنه کسی رو که

خاک پای زائراتم هر شب جمعه به یاد کربلاتم

اینکه از غم تو من پیرم

جلو انداختم گلویم را

شب تا صبح میخونم برات لالایی

ای مه دنیا ابالفضل مرد بی همتا ابالفضل

نفسم تسبیحه اگه من برای تو گریه کنم

داری میری از حرم تو خیمه ها همهمه است

مولا امام عسگری، آقا امام عسگری

ای کاش غریب نمی موندی