آه از غم گلدسته ی غربت نصیبت

آه از غم گلدسته ی غربت نصیبت
از دل شكسته گنبد و صحن غریبت

دل تنگم آه ای سامرا
دل تنگ آن صحن و سرا
ای كاش و می خواندی مرا

با هر نسیم از صحن تو
عطر عجیبی می وزد
از گوشه ی سرداب تو
اَمن یجیبی می وزد

دل تنگم آه ای سامرا

شد آینه دار بقیع، این صحن ویران
از این جفا جان های ما، گشته پریشان

آه از ستم،آه از جفا
در حق آل مصطفی
نفرین به قوم بی وفا

نام تو سرّمن رأی
اما نشاند درد و غم
آخر خدایا تا به كی
زائر ندارد این حرم

دل تنگم آه ای سامرا

ابن الرضای ثانی هادی امت
اذنی بده تا بی قرار آیم به سویت

مولا امام عسكری
بر این گدا بگشا دری
اینك من و چشم تری

خود توشه ی راهم بده
بار ِ گناهم را نبین
بر اشک و آهم كن نظر
روی سیاهم را نبین

مولا امام عسكری
****