گوهر ولای تو، به طینت من بود ای صنمَم

گوهر ولای تو، به طینت من بود ای صنمَم
ذکر خوب نام تو، عبادت من بود ای صنمَم

تو دلبر جانانه، من عاشق دیوانه
تو شمع ولا و من، بر گِرد تو پروانه

علی علی، علی موسی الرضا

هر زمان اسیر و مست، زِ جرعه ی باده ی نام توأم
شاه عالمم که من، غلام غلام غلام توام

من مهر ولا دارم، گر بار خطا دارم
در روز قیامت هم، شادم که رضا دارم

علی علی، علی موسی الرضا

روشنی شمس و مه، زِ آجر گنبد زرد رضاست
صحن با صفای او مدینه و مکه و کرب و بلاست

بنده ی گدا کجا، که شامل لطف رضا بشود
عبد بی حیا کجا، که زائر کرب‌وبلا بشود

خجلت زده‌ام کردی، از بس که کرم کردی
از لطف گدایت را، راهیِ حرم کردی

علی علی، علی موسی الرضا
****