گریه بر تو اوج بندگیمه

گریه بر تو اوج بندگیمه
گریه بر تو رزق زندگیمه
من با اهل خونه روضه میرم
این قیام خانوادگیمه

خانوادگی، فداییاتیم
فداییان راه کربلاتیم

چه حس لطیفی، چه عشق زلالی
بنفسی انتَ و اهلی و مالی
*
از کوچیکی اسمتونو بردم
مادرم به روضه می‌آوُردم
بین گریه‌ها همیشه می‌گفت
آقا بچه‌مو به تو سپردم

من بزرگ شدم، میون روضه‌ت
حالا آوردم، بچه‌مو به هیئت

همیشه میخونم، تُو هر سنّ و سالی
بِنفسی اَنتَ وَ اهلی وَ مالی
***
شاعر : حمید رمی