شد مقدر که شود جام حسن باده حسین

شد مقدر که شود جام حسن باده حسین
بنویسید حسن خوانده شود ساده حسین
قاسم ای پنجره باز شده رو به بقیع
مجتبای حرمی و به تو دل داده حسین
داغ سرخ تو مبادا جگرش را بدرد
آه ای اکبر و ای اصغر و سجادِ حسین
نیزه ها هلهله کردند به روی بدنت
تا به بالا نرود ناله و فریادِ حسین
نعل ها روی تنت نقش ضریحی زده اند
تا شود سینه تو پنجره فولادِ حسین
دست و پا میزنی افتاده عمو یادِ حسین
زخم پهلوی تو آورد که را یاد حسین
مجمع کوچه و گودال شده روضه تو
هم حسن پیش تو جان داده هم افتاده حسین
شاعر: محسن حنیفی
*
mohjat_net