به دل دوباره هوای حسین را دارم

به دل دوباره هوای حسین را دارم
هوای کرب و بلای حسین را دارم

چه غم که پشت سرم در تمام سختی‎ها
تمام عمر دعای حسین را دارم

نگاه رحمت و لطفش خداپرستم کرد
حسین خواست، خدای حسین را دارم

حرارت دل نوکر عطای فاطمه است
به سینه داغ عزای حسین را دارم

گدای رحمت و لطف قدیم الاحسانم
هزار شکر عطای حسین را دارم

رضای غیر نخواهم که تَرک روضه کنم
میان روضه رضای حسین را دارم

چه حاجت است به تسنیم وسلسبیل و بهشت
منی که مزه ی چایی حسین را دارم

خدا کند وسط روضه پر کشم سویت
عجیب شوق لقای حسین را دارم

چقدر در شب هشتم میان سینه
غمِ گرفتگیِ صدای حسین را دارم

به دل مصیبت آن پیکری که چیده شده
میان سطح عبای حسین را دارم
*
میوه عمر پدر شعله نزن بر جگرم
پا نکش روی زمین درد نکش ای پسرم
مثل قرآن به هم ریخته در هم شده ای
آه ای خیر کثیرم چقدر کم شده ای
به برم بودی و این قافله پیغمبر داشت
پدرت حال خوشی داشت علی اکبر داشت
خواستم بار دگر تا که بگویی چیزی
لخته خون به روی دامن من میریزی
تنم افتاده کنارت مددی میگویم
ولدی یا ولدی یا ولدی میگویم
اربا اربا شدنت داد جزایم را حیف
خرد کردند سر پیری عصایم را حیف
سوختم تا که غریبی مرا حس بکنی
نیست انصاف ببینم که تو خس خس بکنی
چه شد این گونه به هم ریختنت حرف بزن
یوسفم پس چه شده پیرهنت حرف بزن
نگذار این همه غم در دلم آکنده شود
اشهد ان علی گو پدرت زنده شود
هرچه کردم به خدا جمع نشد جمع نشد
بدنت بین عبا جمع نشد جمع نشد
مثل یک دشت پر از لاله و گلگون شده ای
بس که نیزه به تنت خورده دگرگون شده ای
سینه ات سوخته انگار به چشمم آمد
ماجرای نوک مسمار به چشمم آمد
عمه ات آمده از خیمه برایش برخیز
دست بر معجر خود برده به پایش برخیز
بر دلم آتش این داغ مدام است مدام
بعد تو صحبت لبخند حرام است حرام
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
رفتی و خون به دل مضطر لیلا کردی
شاعر: محمدجواد شیرازی
*
با چه وقاری مانند حیدر
رود به میدان علیِ اکبر
ای همه هستم محاسن بر دستم
حرز یا زهرا بر بازوی تو بستم
یا علی اکبر جانم علی اکبر
****
تا ناله کردی خود را رساندم
بهتر بگویم خود را کشاندم
بگو کجایی تو پخش صحرایی
پیش نگاه من تو اربا اربایی
یا علی اکبر جانم علی اکبر
****
نیزه کشیدم از پهلوی تو
افتاده بودم بی جان روی تو
ای نامرتب جانم شده بر لب
از تو جدایم کردم گریه کنان زینب
یا علی اکبر جانم علی اکبر
mohjat_net

**