پر از اشکم پر از آهم

پر از اشکم، پر از آهم
به یادت خیره بر ماهم

از اون چندیدن هزار نامه
یکی خونَش نداد راهم

غمی نیست جدا بشه سرم
غم من شده غم حرم

فدای زینب دو تا دخترم
فدای زینب دو تا دخترم

مردای شهر بناشون بر جنگه
خودم دیدم تو دست زناشون سنگه

حسین جانم جانم، حسین جانم جانم
میباره از چشام بارون

شدم تو کوچه سرگردون
تو از من می‌شنوی آقا

زن‌و بّچّت رو برگردون
آخه صحبت از جسارته

تهِ این سفر اسارته
حسین جان حرف از قتل‌و غارته

از این بالا دارم می‌بینم من
تنور خولی رو، سرت میشه روشن

***