شکر خدا من اولین قربانی این ماجرایَم

شکر خدا من اولین قربانی این ماجرایَم
پیش از شروع عید قربان کشتۀ کربُ‌بلایَم

بنوشته بر ضریحم، من اولین قتیلم
شب‌های اول دست مسلم بوسه باران شد به نامت

این شام آخرین من‌و، این غربت‌و، فیض سلامت
من گرچه از تو دورم، کردی تو غرق نورم

از کودکی دلدادۀ چشم تو بودم ای حسین جان
هستیِ خود را از اَزَل نذرت نمودم ای حسین جان

اول در این قصیده، نوبت به من رسیده
گاهی به یاد قصۀ پر غصۀ قحطی آبم

گاهی به یاد گریه‌های اصغرو طفل ربابم
آتش گرفتم امشب، از غصه‌های زینب

کوفه میا حسین جان، کوفه میا حسین جان
***