قبل از شروع خلقت تابیده آفتابش

قبل از شروع خلقت تابیده آفتابش
لب تشنه‌ای که عمری‌ست دل ها شده کبابش

گفتیم السلام و فورا علیکم آمد
جانم به این سلام و جانم به این جوابش

تکلیف را ادا کرد با نفس مطمئنه
پس‌ می‌کند خداوند با اِرجعی خطابش

هرکس که عمر خود را خرجِ‌ حسین کرده
یَوم‌ الحساب پاک‌ است پیش خدا حسابش

حرف امام خیر است حتی زمان نفرین
حُر دُرِّ کربلا شد تنها به یک‌ عِتابش

راه هزار ساله طی می‎شود به آنی
از برکت حسین و کِشتی پر شتابش

کم از حرم ندارد این روضه‎های آقا
ما در حرم نشستیم در محضرِ جِنابش

پیش نگاه اطفال مستانه موج می زد
ما با فرات قهریم با قطره‌های آبش

یا رب چه بود حکمت کَز داغ این مصیبت
ارباب رفت گودال آواره شد ربابش

*******
شاعر: سید پوریا هاشمی