دریا به چشم گریه کنانت چو شبنم است

دریا به چشم گریه کُنانت چو شبنم است
یعنی که هرچه گریه برایت کنم کم است

شکر خدا که با همه‌ی ناقابلیمان
اشکی برای عرضِ ارادت فراهم است

دیوارِ کعبه گَشته سیَه پوش داغِ تو
یعنی تمام سالِ خدا هم محرم است

زهرا به دستِ سینه زنت آب می‌دهد
هر کس که هست با تو در این خیمه مَحرم است

بُگذار تا نفس بِزنم در عزای تو
این آرزوی هر شب عیسی بن مریم است

یک گوشه از تمامیه شش گوشه ات حسین
دارالشفای دردِ غریبان عالم است

بانیِ روضه هات خدا بود، خود نوشت
هر کس که شد به عشق تو دیوانه، آدم است

حسن لطفی