حرم دواي دردامونه

حرم دواي دردامونه
غمش تو قلبِ ما ميمونه

اوني‌كه دلتنگه كربلاس
با گريه تو روضت ميخونه

دلتنگم
يه عمريه با دوري ميجنگم

اگه دوسم نداري آقا جون
شايد برا تو مايه‌ي ننگم

بيچارم
آخه بجز تو من كيو دارم

تو روضه‌هات سرم رو با گريه
به روي بيرق تو ميزارم

جان، آقام آقام آقام
*********

چه عشقيه كه نوكر باشم
فقط مُريدِ حيدر باشم

تمومِ هستيمو ميدم تا
گداي پشت اين در باشم

غم ميخوام
غمت رو پاي اين عَلم ميخوام

بگير ازم تمومه دنيامو
آقا فقط ازت حرم ميخوام

دلگيرم
به تو اسيرم اينه تقديرم

به حق مادرت منو آقا
ببر حرم وگرنه مي‌ميرم

جان، آقام آقام آقام
*********

چه كربلايي داري آقا
برو بيايي داري آقا

بگي بمير واست مي‌ميرم
عجب گدايي داري آقا

دلداري
بازم ميگم خدايي سالاري

خودت ميدوني كه دوسِت دارم
تواَم بگو منو دوسم داري

اي شورم
كي گفته از نگاهِ تو دورم

حالا كه غم نشسته رو قلبم
ايشاالله با غمِ تو محشورم

جان، آقام آقام آقام
********

شعر و سبک از: میلاد قبایی