داری میری تنهام میذاری

داری میری تنهام میذاری
نمیگی یه داداشی داری

که تنهای تنها
تو این دشت و صحرا

نداره بدون تو یاری
نخواب روی خاکا

دیگه پاشو سقا
قرار بود بِری آب بیاری

شبیه تنِ، عَلیم شد تنت
دیگه عبا هم ندارم برا بُردنت

پناهم بمون، پناهِ حرم
نذار که اسیری بره خواهرم

اینا که به مَشک رحم ندارن
چی به روز زینب میارن

نذار پا به خیمه بذارن
ابالفضل ابالفضل ابالفضل

********
الهی نبینم غمت رو

غم اشکای نَم نَمت رو
الهی نبینم

به خنده گرفتن
دلِ خون و قد خَمت رو

ببخش ای برادر
اگه دست ندارم

بگیرم بازم پرچمت رو
بگیر خون و از، رو چشمای من

یه دَفه شکسته شدی وای من
سَر درهمم، فدای سرت

الهی بمیرم برای سرت
برا لحظه‌ای که رو خاکاس

تن تو زیرِ دست و پاهاس
سرت دست گُرگای صحراس

حسین جان
********

شعر و سبک از: محمد بیابانی