بر عکس شد زمین به هوا نور میدهد

بر عکس شد، زمین به هوا نور میدهد
کِل میکشد فرشته، وسط شور میدهد

از سفره ای که روح الامین سور میدهد
خرما بزن که مزّۀ انگور میدهد

امشب شراب، از می انگور عسکری است
این سفرۀ ولیمه به دستور عسکری است

این حال خوش مباد که یک لحظه بد شود
دستی دراز شد که بنا نیست رد شود

امشب همان شبی است که باید رصد شود
تنها نزن به آب قرار است مد شود

دریا بلند میشود و ماه میرسد
ماهی به هیبتِ حسن از راه میرسد

وقتی نمک علی است، شکر میشود حسن
والشَّمس اگر علی است، قمر میشود حسن

وقتی صدف علی است، گهر میشود حسن
هر جا پدر علی است، پسر میشود حسن

از حُسن خود دوباره خدا رونوشت زد
قابش گرفت و سر در باغ بهشت زد

جانم به این ربیع و به ایام شادی اش
نقل است هشتمین خبرِ بامدادی اش

چون اختصاص داشت به بابُ المرادی اش
برداشت پرده از رخ دلبند هادی اش

در شرحش از کرامت مازاد مینوشت
کاتب مدام، دست مریزاد مینوشت

تا ساق عرش سلطۀ فرمانروایی اش
مُهر نماز نقطۀ خود اتکائی اش

ارباب جود سیرۀ مشکل گشائی اش
دلچسب ماست کُنیۀ ابن الرضائی اش

اقبال سائل از کرم افزایی اش بلند
بر دوش حشر پرچم آقایی اش بلند

نطق و بیان حریف سکوتش نمیشود
تبعید، ساقط جبروتش نمیشود

جز کربلا دعای قنوتش نمیشود
جز اشکِ روضه، غالب قوتش نمیشود

نشنیدی از علامت اهل یقین چه گفت؟
از مؤمن و زیارت در اربعین چه گفت؟

ماییم و حرص صحنِ مطلّای سامرا
صلی علیک، حضرت والای سامرا

حدّاقل از عرش معلای سامرا
نان پرت کن برای گداهای سامرا

یک التفات هم شده بر مستمند کن
بنشین کنار ما و بگو و بخند کن

صاحب قَرانی و به سوار و پیاده ات
خواهم گذشت از سرِ خود با اراده ات

هر روز هفته میرود این بنده زاده ات
خدمت کند به خانه ای از خانواده ات

من پادوی بساط توام پنج شنبه ها
جارو کش حیاط توام پنج شنبه ها

ای پنج شنبه، جمعه ات آیا نمیرسد؟
این قرن ها غروب، به فردا نمیرسد؟

این بند شعر خوب نشد، با نمیرسد
عرض دعای ما که به بالا نمیرسد

دست خودت فقط گره را باز میکند
آخر مگر پسر به پدر ناز میکند؟

************
شاعر: علی صالحی