بابا با پای پر ورم دردسر حرمم

بابا، با پای پر ورمم، دردسر حرمم
همه میگن خیلی، شبیه مادرمم

شکایتم از اون، نامرده بی‌دینه
از اون شبِ تاریک، چشام نمیبینه

از دستِ سنگینش، سرم چه سنگینه
تو روی نِی بودی و من بین بیابون

پریدم از خواب، ولی لَرزون و هراسون
بخون حکایت رو، درده جسارت رو، از چشم پر خون

*******
پشته تموم این، همه بلا نوره

رسیدی و بینه، طشت طلا نوره
اگه بیام با تو، نورُ عَلی نوره

قده خمیدم، ببین و لرزش دستم
موی سفیده، من و دندون شکستم

من و ببر بابا، که من مثه زهرام، خسته‌ی خستم
بابا، زهرای کوچیکِ تو، تو آروزی توئه

دلم توی سینم، عینه گلوی توئه
*******

موهام پُر از خاکه، پاهام پر از خاره
نمی‌دونی زَخمام، چه سوزشی داره

خوابم میاد اما، هق‌هِق نمیزاره
دشمن با سر نیزه به جونه حرم اُفتاد

اونقدر دُوییدم چادرم از سرم اُفتاد
صد دفعه اُفتادم، درست همون جور که، مادرم اُفتاد

بابا، یاس پُر آبله‌ام، زهرای قافله‌ام
اسیره دستای، سَنگینه حرمله‌ام

**********