ما به ولايتت اسير و مبتلاييم

ما به ولايتِت اسير و مبتلاييم
كبوتر صحن و سراي سامراييم

ايشالا كه واله و مدهوش تو باشيم
زائراي ضريح شش‎گوش تو باشيم

وليُ الله، زاده ي پيغمبري
ابن الزّهرا، آيه‎اي از كوثري

بِاِذنِ الله، تو شافع محشري
در آقايي، از همه عالَم سري

يا سيّدي، يا حسنِ عسكري
********

با پاي دل ميرم سوي راهِ محرّم
سوز منه از اثرِ آهِ محرّم

ربيع الاوْل از عزاي جانگدازت
گرفته عطر و بويي از ماه محرّم

نامَت آقا، بر لبِ ما زمزمه
هر چي بگم، از كرمِ تو كمه

از ماتمِت، خونجگرِ فاطمه
با نوحه و، ناله و چشم تري

يا سيّدي، يا حسنِ عسكري
***********

غسل و كفن كرده تو رو حضرتِ مهدي
كه قلبش از مصيب تو بي‎قراره

گريز روضه‎ي منم همين يه جمله‎اس
جدّ شما تو كربلا كفن نداره

واغربتا، از دل غمديده و
واغربتا، از لب خشكيده و

واغربتا، از سر بُبريده و
زهرا خواند مرثيه در قتلگاه

يا ثارالله حسين اباعبدالله
*********