لیله ی قدر من تویی

لیله ی قدر من تویی
که قدرتو نمی دونم

میخوا صدات کنم ولی
نمی تونم، نمی تونم

تو این شبی که آسمون
پر میزنه دوره سرت

منو فراموش نکنی
تو رو قسم به مادرت

من نمی دونم چی میخوام
خودت می دونی و خدا

الهی هر چی پیش بیاد
فقط نشم از تو نشم جدا

یابن الحسن، آقای من 4
***

برای دیدنت آقا
امروز و فردا نکنی

نامه ی منو امشبِ منو
با گریه امضا نکنی

خوشا به حاله اونی که
با شهدا همقدمه

همش به یاده غربته
مدافعانِ حرمه

خوشا به حاله اونی که
حس میکنه بین دعا

نسیم رحمتی اومد
از حرم امام رضا

رضا غَریبَ الغُرَبا، رضا مُعینَ الضُعَفا 4
***

خوشا به حاله اونی که
عشقِ ائمه دینشه

حواله ی امام رضا
براته اربعینشه

تو این شبای بی کسی
که جون شیعه بر لبه

[پاسخِ مردم و اطعام یتیمان با من
ای برادر تو فقط دور و بر زینب باش

من نگویم که مریز اشک، زِ فِقدانِ پدر
گریه کن لیک به دور از نظر زینب باش]

چشمای خونینِ حسین
به گریه های زینبه

توو آخرین نفس بابا
قصه ی کوفه رو میگفت

قصه به نیزه که رسید
زخمِ سرِ پدر شکفت

به یاده سنگه لبِ بام
زخمِ سرِ تو وا میشد

انگار تموم کربلا
توو چشم تو پیدا میشد

من میخوام از کوفه برم
کنار قبر مادرم

رَدای غرقِ خونتو
برای مادر بِبرم

***