تو بهار آرزوهام دل من چقد خزونه

تو بهار آرزوهام
دلِ من چقد خزونه

نکنه که رونده باشی
گداتو از درِ خونه

تویِ میخونه دوباره
گدا پیمونه شکسته

اومده به درگهت با
یه نمکدونِ شکسته

خاطر‌های گناهام
میزنه آتیش به جونم

نذا تویِ این جهنم
تویِ این عذاب بمونم

من خودم با سنگ غفلت
بالمو زدم شکستم

دور شدم از درِ خونت
پیش غافلا نشستم

وای اگه تو این شبا هم
نتونم تو رو بخونم

سُفره رو جمع کنی و من
بدونِ روزی بمونم

نمیخوام اشکامو دیگه
به گناهی بفُروشم

نمیخوام دیگه بمونه
دِین مردم روی دوشم

دلِ مُردمو نگا کن
تا دوباره جون بگیره

وقتی که قرآن بخونم
چشِ من بارون بگیره

درِ این قفس رو واکن
صید بیچاره رها شه

غم ندارم اگه امشب
ضامنم امام رضا شه

من زمین‌گیر شدم امّا
میخوام آسمونی باشم

خدایا بهم کمک کن
یه حسین بگم که پاشم

یه حسین گفتم و از عرش
واسه من سلام آوردن

دوباره از حوض کوثر
واسه من یه جام آوردن

گریه می‌کنن ملائک
نوحه زیر لب میخونن

تو حسینیه‌ی زهرا
روضه‌ی زینب میخونن

منبریشون که میخونن
یکی یکی پَر میگیرن

پشت دروازه‌ی کوفه
ناله رو از سر می‌گیرن

پشت دروازه‌ی کوفه
میبینن یه سر آوردن

اون طرف بچه‌ها میگن
عمّه هستی‌مونو بردن

***