خدای من عبد سرافکنده منم

خدای من، عبد سرافکنده منم
ببین زمین خورده‌ی شرمنده منم

از همه کس بُریده دل کنده منم
داره چشمام میباره

هنوزم امید داره
***

مهربون بدی‌هامو حساب نکن
به علی قسم منو عذاب نکن

ای طبیب من منو جواب نکن
داره چشمام میباره

هنوزم امید داره
***

هر چی که هستم اومدم آشتی کنم
دار و ندارمو میدم آشتی کنم

به در و دیوار می‌زنم آشتی کنم
داره چشمام میباره

هنوزم امید داره
***

گر چه کردم از عنایتت فرار
اسم بنده‌ی فراری روم نذار

می‌دونم بَدم، ولی به روم نیار
داره چشمام میباره

هنوزم امید داره
***

تو بنده‌هات از همه آلوده ترم
این بارِ سنگینو چه جوری ببرم

بریزم ای خدا چه خاکی به سرم
چاره‌ای برام نمونده ای خدا

یا حسین میگم میرم به نینوا
آبرو می‌گیرم از کرب و بلا

داره چشمام میباره
هنوزم امید داره

***
بیا تا یه سیبِ سرخ و بو کنیم

میـون گـریه یـه آرزو کـنیـم
اگه این بار برسیم به کربلا

حـرم و با مژه مـون جارو کنیم
بشینیم میون بین الحرمین

تا نفس میاد بگیم حسین حسین
***