زمین شدی ولی آسمان ما حسن است

زمین شدی ولی آسمان ما حسن است
کرانه‌ای ولی بیکران ما حسن است

گره گره همه اما، امان ما حسن است
پر از حسن لب بام، نوش جان ما حسن است

هزار شکر تمام جهان ما حسن است
***

رسید جلوه‌ای و باز یا علی گفتیم
پس از دو تا حسن از چهار تا علی گفتیم

دوباره از حسن و مرتضی علی گفتیم
حسن حسن همۀ عمر با علی گفتیم

به فاطمه بنویسید جان ما حسن است
***

بساط عاشقیَم جور شد به لطف شما
و سهم سفرۀ ما نور شد به لطف شما

از آن زمان که زمین طور شد به لطف شما
گدای سامره مشهور شد به لطف شما

تمام عمر، فقط آب و نان ما حسن است
***

برای عرض ادب شاعران کم آوردند
برای پیشکشیِ تو جان کم آوردند

به پای بوسی تو آستان کم آوردند
قلم زدند به عمر و زمان کم آوردند

که عشق هم اگر عشق است بی‌گمان حسن است
***

گدا شدیم بگوییم این سخن‌ها را
نوشته‌اند خدای کرم حسن‌ها را

برای ما که نوشتند پر زدن‌ها را
به سامرای شما رفتن آمدن‌ها را

هزار شکر که رزق دُکان ما حسن است
***

به روی شانه اگر گیسویت رها بشود
عجیب نیست اگر قبله سامرا بشود

حسن نماز حسن قبلۀ دعا بشود
حسن رکوع و حسن سجده‌های ما بشود

میان کرب‌و‌بلا هم اذان ما حسن است
***