صحرا به صحرا کو به کو داريم نم ‌نم می‌ ر‌ويم

صحرا به صحرا کو به کو داريم نم ‌نم می‌ ر‌ويم
پشت سر هم، دم به دم، آدم به آدم می‌رويم

ما هر دو عالم را به اين معراج دعوت می‌کنيم
از اين سوى عالم اگر آن سوى عالم می‌رويم

راهى‌شدن، دريا شدن، يعنى کمال قطره‌ها
ما هم به راه افتاده‌ايم و جانب يم می‌رويم

در شعله آتش می‌شويم، آتش به عالم می‌زنيم
هم مثل يک پروانه می‌سوزيم ما، هم می‌رويم

هم در نجف هم کربلا پرچم به دست زينب است
هر جا که پرچم می‌رود دنبال پرچم می‌رويم

عيسى بن مريم، آدم، ابراهيم، موسى، نوح، هود
اين راه را پيغمبران رفتند و ما هم می‌رويم

ما تشنۀ وصليم و دنبال سلوک وصلتيم
پس پابرهنه، تشنه‌لب، تا نهر علقم می‌رويم

بى‌واسطه اسماء حق در ما تجلى می‌کند
هر وقت تحت قبۀ سلطان عالم می‌رویم

شاعر: علی اکبر لطیفیان
***