ماه محرم رسیده شور بپا کن

ماه محرم رسیده شور بپا کن
خود را در گوشه‌‌ای زِ میکده جا کن

جامِ تهی را پر از شرابِ لقا کن
دیده و دل را مقیمِ کرببلا کن

اهلِ محرم، بدون توبه نَمیرد
خواهی اگر فاطمه تو را بپذیرد

دست تو را در عزا، حسین بگیرد
اوّل رو جانبِ امام رضا کن

دیده و دل را مقیمِ کرب‌وبلا کن
باد بزن شعله‌های آتشِ غم را

باز برآور در اعتزاز علم را
شاد کن ای دل، مدافعانِ حرم را

اول هر روضه یاد از شهدا کن
دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن

قافلۀ دوست رفت باز نمانی
باید خود را به آسمان برسانی

ای دل اگر عاشقِ امامِ زمانی
گریه برای حسین، صبح و مسا کن

دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن
ای همۀ کائنات مرثیه خوانت

مرثیه خوانان طفل و پیر و جوانانت
عالمِ خلقت نشسته بر سرِ خوانت

نام مرا هم کنار سفره صدا کن
دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن

ای پسرِ فاطمه حقیقتِ قرآن
در هدف تو عیان کرامتِ انسان

آمده‌ام در ره تو بگذرم از جان
دست مرا هم بگیر و خرج خدا کن

دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن
جان به فدای نمازِ صبحِ بُریرت

مستِ نگاهت فقط نبوده زهیرت
فیض ز چشم تو برده راهبِ دیرت

درد مرا با نگاه خویش دوا کن
دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن

ای سرِ سردارها فتاده به راهت
ای شده در کربلا زِ نورِ نگاهت

قبلۀ خورشیدها غلامِ سیاهت
ما را مثل غلام خویش سوا کن

دیده و دل را مقیم کرب‌وبلا کن
***