همه دعوتش کرده بودن بیاد

همه دعوتش کرده بودن بیاد
همونا که تشنه به خونش شدن

نه تنها فقط مادرش فاطمه
زمین و زمان روضه خونِش شدن

همون که خدای وفاداری
اسیر غم بی وفایی شده

شهادت میده خاک این سرزمین
که اربابمون کربلایی شده

پیچیده صدایی تو گوش جرس
میادش صدا پای یک قافله

همه آفرینش به قربون اون
که جونم به پاش که خیلی ناقابله

حسین جان حسین جان حسین جان حسین
***

یه دختر رو دوش عموجونشه
که خیلی عمو جون هوا خواهشه

حسابی هواسش بهش هست یه وقت
نیوفته رو خاکا و زخمی بشه

میون حصار همه مَحرما
یه بانو میخواد پا بزار زمین

جلو محملش اون که زانو زده
کی هستش به جز شیر ام البنین

تا وقتی ابالفضل تو این قافلس
نمیاد کسی غصه دور و برش

یه شیش ماهه هم هست دعا میکنم
خدا حفض کنه واسه مادرش

لالایی لالایی لالایی علی
***

آقامون برا اسم این سرزمین
از این و از اون میکنه پرس و جو

تا میفهمه اینجا خودِ کربلاس
دل بیقرارش میشه زیرو رو

تو چشماش یه جورایی پیدا میشه
یه نوع اضطراب و یه نوع دلهره

میفهمه که اینجا همون جاییه
که زینب رو خاکا زمین میخوره

همون جاس که زهرا بهش وعده داد
همون جاس که میشه تنش بی کفن

همون جاس که پیش چش خواهرش
سرش رو جدا میکنن از بدن

حسین جان حسین جان حسین جان حسین
***