فتاده جسم نحیفت کجا عزیز دلم

فتاده جسم نحیفت کجا عزیز دلم
که از تو هیچ نیاید صدا عزیز دلم

تو یادگارِ عزیزِ برادرم هستی
الا عزیز دل مجتبی، عزیز دلم

ببین به پای تو افتاده ازرق شامی
به طرز رزم تو صد مرحبا عزیز دلم

شب گذشته به تو گفته بودم ای قاسم
که می‌شوی به بلا مبتلا عزیز دلم

قرار بود که دامادِ من شوی پسرم
ولی برات ندارم حنا عزیز دلم

به زیر سُمِّ ستوران گلاب گیری بود
گرفته بوی تو را کربلا عزیز دلم

تویی که پا به رکابت نمیرسی از من
بلندتر شده قدت چرا؟ عزیز دلم

برای من به چنین وضع دیدنت سخت است
به روی خاک مزن دست و پا عزیز دلم

تو را گرفته در آغوش میبرم خیمه
نمانده است برایم عبا عزیز دلم

***