زنده ماندم شبِ غمت آمد

زنده ماندم شبِ غمت آمد
ماه شب‌های ماتمت آمد

ساعت کار گریه کردن شد
فصلِ بارانِ نم نمت آمد

حضرتِ یاس ناله سرداد و
بوی سیب 51227ت آمد

مادرت گریه کن صدایم کرد
گفت شب‌های مرحمت آمد

من شنیدم که اشگ مرهم توست
کشتۀ اشک مرحمت آمد

بوی پیراهنی که غارت شد
تا حوالی پرچمت آمد

دل من را به کربلا ببرید
تا فراسوی نیزه‌ها ببرید

آمدم تا که نوکرت باشم
نذر پای منبرت باشم

منّت توست بر سرم ورنه
من که هستم که یاورت باشم

اذن گریه بده به چشمم تا
زخمی زخمِ پیکرت باشم

می‌شود پای نیزه ظهر دهم
زائر زخمِ حنجرت باشم

یا که با گریه‌های ده شبه‌ام
مونسِ داغِ مادرت باشم

یا که مثل نسیمِ پشت سرِ
ناقه دنبال خواهرت باشم

گریه کردم برای پیرهنت
جان عالم فدای پیرهنت