رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد

رکاب آهسته آهسته ترک خورد و نگین افتاد
پُر از یاقوت شد عالم، سوار از روی زین افتاد

دگرگون شد جهان، لرزید دنیا، زیر و رو شد خاک
دمی که زینت دوش نبی روی زمین افتاد

پس از بی‌مهری دریا, قسي القلب شد آتش
به جان دودمان رحمه للعالمین افتاد

خدایا هیچ زخمی بدتر از دلواپسی‌ها نیست
که چشمش سوی خیمه لحظه‎های واپسین افتاد

شکستن با غلاف تیغ را سر بسته می‌گویم
زبانم لال، النگوی زنان از آستین افتاد

برای من نگه‌دار و بیاور زخم‌هایت را
اگر خواهر مسیرت سوی من در اربعین افتاد

نفهمیدند طه را، نفهمیند یاسین را
به چوب خیزران دندانه‌ای از حرف سین افتاد